اثرکاربرد اتفن و زمان برداشت بر عملکرد، ریزش و درصد روغن دانه کلزا

به‌منظور حذف هم‌پوشانی زمان برداشت کلزا و نشاکاری برنج در استان گیلان و ارائه راهکارهای مناسب به‌منظور کاهش میزان تلفات عملکرد از طریق ریزش دانه، این آزمایش به‌صورت فاکتوریل‌اسپلیت‌پلات در قالب طرح بلوک‌های‌کامل‌تصادفی با سه تکرار در مزرعه ‌پژوهشی مؤسسه تحقیقات برنج کشور در رشت اجرا شد. کرت‌های اصلی در این آزمایش شامل برهم­کنش دو فاکتور محلول‌پاشی اتفن در دو سطح (عدم‌مصرف و مصرف 280 گرم در هکتار) و زمان محلول‌پاشی در سه سطح (خورجین‌دهی، شروع‌ پر‌‌شدن ‌دانه و تکمیل‌‌ پر‌شدن ‌دانه) و کرت فرعی شامل زمان برداشت در سه مرحله، رسیدگی‌‌فیزیولوژیک، 10 و 20 روز بعد از رسیدگی‌‌فیزیولوژیک بودند. نتایج نشان داد محلول‌پاشی اتفن با میانگین زمان رسیدگی 192 روز، موجب کاهش هشت روزه طول دوره رشد نسبت به تیمار شاهد با میانگین زمان رسیدگی 200 روز شد. همچنین زمان خورجین‌دهی (194/6 روز) نسبت به زمان‌های شروع‌ پر‌شدن ‌دانه (196/3 روز) و تکمیل‌ پرشدن ‌دانه با 197/1 روز از نظر صفت زودرسی دارای برتری بود. اثر زمان برداشت بر تعداد خورجین در بوته، وزن‌ هزار دانه، عملکرد دانه، درصد روغن معنی‌دار بود. طبق نتایج به‌دست آمده محلول‌پاشی اتفن موجب افزایش 12 درصدی عملکرد دانه و افزایش 0/7 درصدی روغن در برداشت‌های دیرتر شد. اثر برهم­کنش محلول‌پاشی و زمان محلول‌پاشی و زمان برداشت بر میزان ریزش ‌دانه معنی‌دار بود. محلول‌پاشی اتفن در زمان خورجین‌دهی با دارا بودن کم‌ترین میزان ریزش ‌دانه، 202/8 کیلوگرم در هکتار به‎عنوان بهترین تیمار آزمایشی شناخته شد.